اسید آمینه های کتوژنیک وگلوکوژنیک کدام هستند ؟
پاسخ: اکثر اسید های آمینه ای که بیش از مورد نیاز برای سنتز پروتئین می باشند (حاصل از موا غذایی و یا نوسازی پروتئین های بافتی)، تولید پیروات و یا ترکیبات واسط چهار یا پنج کربنه چرخه اسید سیتریک را می نمایند. پیروات می تواند به اگزالواستات کربوکسیله گردد که سوبسترایی برای گلوکونئوژنز است. این اسیدهای آمینه به عنوان گلوکوژنیک طبقه بندی می شوند. دو اسید آمینه (لیزین و لوسین) در اثر اکسیداسیون تنها تولید استیل – کوآ می کنند، در حالی که چهار اسید آمینه دیگر (فنیل آلانین، تیروزین، تریپتوفان و ایزولوسین) تولید استیل – کوآ به همراه ترکیبات واسطی از چرخه اسید سیتریک می نمایند که میتوانند در مسیر گلوکونئوژنز مصرف شوند. اسیدهای آمینه ای که در طی کاتابولیسم تولید استیل – کوآ می کنند، کتوژنیک گفته می شوند، زیرا در حالت گرسنگی اکثر ملکول های استیل – کوآ برای سنتز اجسام کتونی در کبد مورد استفاده قرار می گیرند.

آمینه ای که به پیرووات تبدیل شوند به عنوان اسید های آمینه ی گلوکوژنیک اند :

سرین – تریپتوفان – آلانین – سیستین – ترئونین

برخی اسید های آمینه به استیل کو آنزیم A تبدیل می شوند که اگر نتواند به OAA تبدیل شود به استو استیل کو آنزیم A تبدیل می شوند که به آن ها کتوژنیک می گویند .

فنیل آلانین – تیروزین – لوسین – ایزو لوسین – لایزین – تریپتوفان – ترئونین

اسید های آمینه ی مشترک کتوژنیک – گلوکوژنیک نیز داریم :

لوسین – ایزو لوسین – فنیل آلانین – تیروزین – لایزین